'Serra Lori' Rosato 2008 -VITIVINICOLA ANTONIO ARGIOLAS Het gebied Het eiland Sardinië is geliefd bij de toeristen vanwege de prachtige, ongerepte natuur en bij wijnliefhebbers vanwege de frisse en verfijnde wijnen. De Sardijnse wijnbouw is de laatste tien jaar echt ontwikkeld. Zoals in vele, van oudsher, arme streken werden er voornamelijk zoete wijnen geproduceerd, omdat de wijnboeren moderne apparatuur voor computergestuurde vinificatie-technieken niet konden betalen. Inmiddels hebben enkele grotere wijnhuizen, waaronder Argiolas, flink geïnvesteerd en maken nu topwijnen. In het zuiden van Sardinië bestaat de grond voornamelijk uit kalksteen met fracties klei, die kan zorgen voor rijke wijnen met veel finesse. Veel zon en wind zijn gunstig voor de wijnbouw, maar gebrek aan regen in dit gebied wil nog wel eens voor problemen zorgen. De speciaal aan het droge klimaat gewende Mediterrane druivenrassen zijn hier dan ook veelvuldig aangeplant. Het wijnhuis Op ongeveer 20 kilometer ten noorden van Cagliari rond de plaatsen Serdiana, Senorbi en Sélegas bevinden zich de wijngaarden van Vitivinicola Antonio Argiolas. Het zachte klimaat in combinatie met de vruchtbare bodem maken het leven en de wijnen hier zo aangenaam. Het wijnhuis wordt geleid door de inmiddels 91-jarige Antonio Argiolas, die wordt bijgestaan door z'n beide zoons Franco en Peppetto. Door de ervaring van Antonio en de moderne visie van de zoons krijgen de wijnen een bijzondere smaak. Vinificatie van de inheemse druivenrassen als Cannonau en Monica vindt nu op moderne wijze plaats. Door constante vernieuwingen en investeringen in het eigen bedrijf worden de producten van Argiolas beschouwd als de top van Sardinië. Zij bezitten de karakteristieke Sardijnse kenmerken die hun wijnen eindeloos boeiend en lekker maken, geen wonder dat in 1997 tijdens de Vinitaly een felbegeerde Medaglio d' Oro in de wacht werd gesleept. Indicazione Geografica Tipica - 'Serra Lori' Rosato 2008 Deze mooie complexe rosé wordt gemaakt van zes verschillende inheemse druivenrassen, met het accent op de Bovale, de Monica en de Pascale. De wijn krijgt een lichtroze kleur door een korte gisting op de schillen, gedurende drie tot vier uur. In het gezaghebbende wijnmagazine Perswijn is deze wijn van 2006 met ****(*) beloond en was als gevolg hiervan de beste Italiaanse rosé. De proefnotitie: 'bloemen, frambozen en kersen, anijs, prettig, droog, lekker, maar karaktervol'. Prima wijn als apéritief, maar ook een perfecte eetrosé bij o.a. antipasta, pastagerechten, tonijn, zalm en lichte vleesge¬rechten met wit vlees of gevogelte. Serveren op 13 - 14 graden Celsius, dus niet te koud. Nu goed op dronk, houdbaar tot twee à drie jaar na het oogstjaar.